دوربین های امنیتی یکی از ابزارهای ضروری برای حفظ امنیت اماکن است که خود ممکن است مورد حملات سایبری قرار بگیرد. از آنجا که امروزه ابزارهای نظارتی عمدتاً به صورت تحت شبکه (IP) تولید می‌شوند، در معرض تهدیدات امنیتی نیز قرار دارند. پروتکل نوعی استاندارد و توافق است که تعیین می‌کند ابزارهای مختلف در یک شبکه چطور با هم دیگر در ارتباط باشند. پروتکل های امنیتی دوربین مداربسته شبکه IP از چند جهت قابل بررسی است که در این مقاله سعی داریم به آن ها اشاره کنیم.
پروتکل‌های سیستم‌های باز شبکه
پروتکل‌ها به‌طور‌کلی، بسته به نوع شبکه، از چندین لایه تشکیل شده اند و مشخص می کنند داده‌ها در یک شبکه چطور بین دستگاه‌های مختلف دسته‌بندی، مسیریابی، انتقال و دریافت می‌شوند.
نکته مهم در سیستم های نظارت تصویری این است که ابزارهای هر دو سوی انتقال اطلاعات با پروتکل یکسانی سازگاری داشته باشند تا بتوانند زبان یکدیگر را فهمیده و ارتباط بین آنها برقرار شود. البته این امر خود باعث ایجاد محدودیت‌هایی نیز شده است، که برای رفع آن، در سال ۲۰۰۸، پروتکلی استاندارد به نام ONVIF ایجاد شده تا تجهیزاتِ سیستم‌هایِ نظارتیِ برندهای مختلف بتوانند با همدیگر ارتباط داشته باشند.
هدف از توسعه پروتکل ONVIF در سیستم‌های نظارتی این بوده است که پروتکلی استانداردی، فارغ از شرکت تولید‌کننده، برای ارتباط محصولات تحت شبکه با یکدیگر فراهم شود.
امنیت پروتکل‌های دوربین‌های شبکه
به دلیل اینکه دوربین های IP تصاویر را به‌صورت دیجیتالی انتقال می دهند، لازم است برای امنیت و نقل و انتقالِ اطلاعات از پروتکل TCP/IP بهره بگیرند، که در نتیجه، به آن ها دوربین‌هایِ پروتکلِ شبکه گفته می‌شود.
در بستر شبکه های اینترنتی، پروتکل‌های رایج و گسترده‌ای وجود دارد و هر ابزاری که در این بستر فعالیت می‌کند با این پروتکل‌ها سروکار خواهد داشت. برخی از این پروتکل‌ها، مثل HTTPs/SSL که در مرورگرهای اینترنت استفاده می‌شود، از پروتکل‌های امن به شمار رفته و برای انتقال تصاویر در وب مناسب محسوب می شود.
همچنین، در سطح سخت افزاری نیز، برای جلوگیری از نفوذ هکرها، ممکن است برخی دوربین ها به کلیدِ کریپتوگرافیک مجهز باشند که یک ماژول پلت فرم ایمن (Trusted Platform Module) خواهد بود.
امنیت پروتکل‌های انتقال وایرلس
دوربین های تحت شبکه از سیستم وایرلس برای ارتباط خود در شبکه محلی استفاده می کنند. در این حالت، یک پروتکلِ خوب کمک می کند اطلاعات به صورت ایمن به روتر فرستاده شود. بدین منظور، بهتر است از دوربین های مداربسته‌ای استفاده شود که از پروتکل هایِ حفاظتیِ وایرلس، مثل WAP2 ، پشتیبانی می کنند.
امنیت پروتکل های اینترنتی دوربین مداربسته
اگر دوربین شما قابلیتِ ارتباط و انتقالِ تصاویر از راه دور را دارد و به اینترنت متصل می شود، مسئله‌ی امنیت پروتکل‌های دوربین بیش از پیش مهم خواهد بود. از این رو، به دنبال دوربینی باشید که اطلاعات شما از قبیل نام کاربری و رمز عبور و تصاویر زنده را کدگذاری کند. کدگذاری امنیت داده های شما را افزایش می دهد و از لو رفتنِ اطلاعات به شخص ثالث جلوگیری می نماید. در مشخصات چنین دوربین هایی معمولا به پشتیبانی از پروتکل SSL/TLS ، یا استانداردهای مشابه آن، اشاره شده است. اگر دوربین از این پروتکل برای ورود اطلاعات به سیستم استفاده کند، باید ابتدای صفحه ی لاگین با HTTPS شروع شود.
از دیگر پروتکل‌های استانداردی که در در دوربین‌های مداربسته شبکه مورد استفاده قرار می گیرد، RTSP است. پروتکل RTSP (Real time Streaming Protocol) یا پروتکلِ جریانِ بی‌درنگ، از مجموعه پروتکل های اینترنت و لایه کاربرد است که امکانِ انتقالِ اطلاعات صوتی و تصویری را به صورت زنده فراهم کرده است. این پروتکل توسط بسیاری از برندهایِ دوربین و دستگاه‌هایِ ضبط پشتیبانی می شود و نوع کدگذاری‌شده‌ی آن به‌نام SRTP است.