امروزه در اکثر پروژه های بزرگ از سیستم های مداربسته شبکه و دوربین های IP استفاده می شود که با ایجاد یک شبکه محلی به آسانی راه اندازی می شوند. از بخش های ضروری برای چنین شبکه ای، سوئیچ POE یا سوئیچ شبکه است که بدون نیاز به آداپتور و کابل کشی جداگانه، برق دوربین های IP را از طریق کابل شبکه تأمین می کند. استفاده از سوئیچ های شبکه در پروژه‌هایی که به بسترسازی طولانی و کابل‌کشی در مسافت زیاد احتیاج دارند، باعث کاهش هزینه ها و آسان تر شدن فرآیند نصب می شود.در این مطلب ، نقش سوئیچ شبکه در دوربین های مداربسته را بررسی خواهیم کرد.
عملکرد سوئیچ POE در شبکه دوربین‌های مداربسته چگونه است؟
در مبحث نقش سوئیچ شبکه در دوربین های مداربسته ، اصولا برای ضبط تصاویر در بستر شبکه از دستگاه های NVR استفاده می شود که ممکن است از پروتکل های ارتباطی اترنت یا وایرلس پشتیبانی کنند. با این حال، برای رکوردرهای شبکه معمولا پروتکل اترنت بهتر از وایرلس است چون که از قابلیت انتقال برق (Power over Ethernet) برخوردار می باشد.
کلمه PoE به معنای تغذیه از شبکه و مخفف Power on Ethernet است که نیاز به کابل برق جداگانه را از میان برده است. با استفاده از این قابلیت می توان صدا و تصویر و برق را در شبکه با یک کابل انتقال داد. در این حالت، دوربین های IP گوناگونی که در سیستم مداربسته موجود هستند به سوئیچ PoE متصل می شوند و از آنجا با یک کابل اترنت (CAT5 یا CAT6) با دستگاه ضبط ویدیو شبکه (NVR) ارتباط پیدا می کنند. در واقع، به کمک این سوئیچ ها می توان دیتای الکترونیک و انرژی را بین دستگاه های متصل به PoE توزیع و تقسیم کرد. علاوه بر این، سوئیچ شبکه برای مدیریت و برنامه‌ریزی بهتر مسیرهای ارتباطی نیز به کار می رود.
با سوئیچ PoE می توان اطلاعات را در یک شبکه LAN محلی از دستگاه های مختلف دریافت کرد و آنها را اولویت‌بندی نمود.
اصولا در انتخاب سوئیچ شبکه باید به تعداد پورت های دستگاه، توان سوئیچ و میزان پهنای باند آن توجه کرد.
سوئیچ PoE از نظر تعداد و سرعت پورت انواع مختلفی دارد که به طور کلی در دو نمونه خانگی و صنعتی قرار می گیرد. در نمونه های خانگی PoE معمولا تعداد پورت ها کمتر از ۱۰ عدد و سرعت پورت نیز در حدود ۱ گیگابایت یا کم تر است، در حالی که در سوئیچ‌های صنعتی تعداد پورت ها ممکن است به بیش از ۱۰۰ عدد هم برسد و سرعت انتقال نیز تا ۱۰ گیگابایت افزایش یابد.
انواع سوئیچ شبکه
سوئیچ های شبکه را براساس نحوه مدیریت‌شان می توان در انواع زیر تقسیم بندی کرد.
سوئیچ شبکه مدیریت نشده
سوئیچ های شبکه مدیریت نشده به آن دسته از سوئیچ ها گفته می شود که براساس استانداردهایی خاص از پیش برنامه ریزی شده اند و بدون تنظیمات نرم افزاری آماده به کار می باشند.
سوئیچ شبکه مدیریت شده
این نوع از سوئیچ ها قابلیت مدیریت و دسته بندی اطلاعات را دارند و معمولا برای شبکه هایی که حجم اطلاعات ارسالی زیاد است مورد استفاده قرار می گیرند. برای این سوئیچ ها می توان پیکربندی اطلاعات، تنظیم پهنای باند، تغییر در شبکه های محلی مجازی و … را انجام داد.
سوئیچ هوشمند
سوئیچ‌های هوشمند به نوعی حد وسط بین سوئیچ‌های مدیریت نشده و مدیریت شده هستند که معمولا نسبت به سوئیچ‌های مدیریت‌شده قیمت ارزان‌تری دارند و امکاناتِ مدیریتیِ ابتدایی را در اختیار کاربر می گذارند.